Passie voor Viooltjes - van vilt en in de tuin

Al zo lang ik me kan herinneren ben ik dol geweest op Viooltjes: van die hele grote gele, maar ook die heel kleine paars-met-gele viooltjes. Als kind plukte ik ze en droogde ze tussen vloeipapier in een dik boek, om er daarna een mooie kaart van te maken. En nog steeds staan er overal kleine driekleurige en paarse Viooltjes in mijn tuin en van die heerlijk geurende Maartse Viooltjes.

Toen ik ruim 20 jaar geleden begon te werken met vilt, was dit een van mijn eerste werkstukken:

Dit poppetje is gemaakt van synthetisch vilt en het is eigenlijk nog een wonder dat het er nog zo mooi bij staat, want synthetisch vilt verkleurt snel, zeker als het in het zonlicht staat. Gelukkig staat dit poppetje normaal gesproken in een kastje in de hal!

Inmiddels heb ik al heel wat Viooltjes gemaakt op bestelling, maar ook vaak om zelf cadeau te geven.

Onlangs is er weer een Viooltje via de post op stap gegaan om mijn dank over te brengen aan iemand die mij op haar beurt heel blij had gemaakt met een lief pakje.

 Het viooltje heeft een voorspoedige reis gehad en is goed aangekomen op haar nieuwe thuisadres, waar ze met open armen werd ontvangen!

Voor mijn 50e verjaardag kreeg ik van iedereen een bladzijde voor een boek met daarop foto's en gedichten die iets met Viooltjes te maken hebben. Er zat een mooi gedicht bij dat ik jullie niet wil onthouden:

OOK IN HET GEWOONSTE

Je moet het dromen,
je moet  het hopen,

je moet het zien
met de ogen van je ziel,

een wereld
gaat voor je open,

alles is leven,
alles is wonder,

ook in het gewoonste
roert zich het geheim

Je moet het dromen,
je moet het hopen,

voor de gelukkige vinder
openbaart zich

ook in het meest onooglijke
een lichtende kosmos,

een flonkerende vlinder.

lieve groet,
Betsy