.... dat is wat ik op het moment aan het doen ben! Het is hier wat rustig op mijn blog, maar ik ben druk bezig met allerlei werkjes. Kijk maar eens mee:
Twee lieve vilten zonnebloemhangers. Ik vind het heerlijk om met wolvilt te werken: het rafelt niet, blijft goed in vorm en is verkrijgbaar in de meest mooie kleuren. Het liefst maak ik iets kleins. Ik hou wel van dat gepriegel. Je ziet dat ik de kopjes verschillend maak, het ene kopje heeft een neus en het andere niet. Ik wissel daar vaak mee af. De popjes zijn bijna klaar, nog even wat nerven borduren, oogje en mondje voor het gezichtje en dan verder in elkaar naaien.
Inmiddels ben ik ook al weer wat verder met de mammerklap. Nu het 's avonds eerder donker is, vind ik het wat lastiger om te borduren, maar met een extra lampje erbij lukt het nog wel. Deze lap heeft ervoor gezorgd dat het borduurvirus me weer behoorlijk te pakken heeft!
Eigenlijk heb ik altijd wel een paar sokken op de breipennen staan. In dit geval dus twee paar. De kleuren op de foto zijn in het echt iets anders: meer bruin met groen en grijs. Sokken breien blijft leuk, Je kunt je breiwerkje makkelijk meenemen en kunt er overal aan zitten breien en dat doe ik dan ook: in de bus, in de wachtkamer bij de dokter, in de auto (als ik niet hoef te rijden) en in het zijspan als we op de motor op pad zijn. Het leuke is dat je daardoor vaak in gesprek komt met andere mensen. Negatieve reacties heb ik eigenlijk nooit gehad. Wel opmerkingen van vooral oude(re) vrouwen die dan verklaren dat ze al zoveel gebreid hebben dat ze er nu niet meer aan willen beginnen.... Jammer, denk ik dan, breien is geen moeten, maar kan juist veel ontspanning en genoegen geven. Laatst zat ik zomaar weer een uurtje samen met mijn moeder te breien. Ze breit nu mutsjes voor Roemenië. Een heel eenvoudig patroon, maar ze heeft er weer plezier in. En wat is er nu gezelliger dan samen te zitten handwerken?
Dat samen doen geldt ook voor de kantkloscursus die ik op het moment volg. Leuk om samen weer wat nieuws te leren. We kennen elkaar van de breigroep die eenmaal per maand op zaterdag bij elkaar komt en nu zijn we met een aantal mensen aan het kantklossen.
Op de foto hierboven zie je een paar werkjes: een oefening met verschillende slagen (linnenslag en netslag) en een slang die als boekenlegger kan worden gebruikt.
In de lessen worden de eerste beginselen geleerd: de slagen, de verschillende randen, kleine werkjes enz. Het is heel leuk om te doen en daarom was ik ook op zoek naar een echt kantkloskussen:
Daarvoor keek ik regelmatig even op marktplaats, omdat daar wel het een en ander wordt aangeboden. Het viel mij daarbij op dat, als er iets moois werd aangeboden, dat bijna altijd in het zuiden van het land was. Tja, als je zelf in het noorden woont dan wordt het wel een heel gereis om de spullen op te halen. Vorige week zag ik ineens een advertentie staan waarbij er in mijn eigen kleine dorpje een kantkloskussen werd aangeboden. Na een telefoontje en wat onderhandelen over de prijs mocht ik het op komen halen: een kantkloskussen, meer dan 200 (!) klosjes, 2 boeken, een paar mappen met patronen, een klos linnen garen en ook nog zelfgemaakte kantjes. Ik was en ben nog steeds de koning te rijk met mijn nieuwe aanwinsten. Op een kussen klost het toch wel veel fijner dan op een stuk bekleed piepschuim en al die klosjes is ook een grote weelde. De meest zaten nog volgeklost met garen, dat prima gebruikt kan worden voor de oefenwerkstukjes.
Zo, na dit lange verhaal ga ik lekker nog even wat borduren. Het is nog licht en ik kan lekker in de erker in het zonnetje zitten. Wat is het heerlijk weer en dat voor november. Gisteren was Anne jarig en ik kan me niet herinneren dat het ooit zulk mooi weer is geweest op haar verjaardag.
Fijne zondag nog en een lieve groet,
Betsy