Jong geleerd, oud gedaan

Toen ik een jaar of 8 was, heb ik breien en haken geleerd van mijn moeder. Ik kan mij herinneren dat ik het best lastig vond en dat ik haken eigenlijk wel handig vond, omdat dan de steken niet van mijn naald konden glijden. Dat gebeurde bij het breien namelijk heel regelmatig. Ook breide ik nogal vast, zodat de steken bijna niet meer te verschuiven waren op de pennen. Mijn moeder breide er dan weer een toer overheen en dan kon ik weer verder.
Mijn moeder (zie mijn website) hoopt op 17 oktober a.s. 87 jaar te worden en breit nog graag. Het gaat niet zo gemakkelijk meer, omdat ze zit met lichamelijke beperkingen door een paar hersenbloedingen. Toch maakt ze nog steeds de mooiste truitjes voor kinderen in Roemenie:

Ik vind het ontzettend leuke truitjes. Ze breit de patronen helemaal uit haar hoofd en elk truitje is weer ander. De kleuren worden zorgvuldig bij elkaar gezocht. Ze worden gebreid op pen 3 (restjes wol zijn nog steeds van harte welkom!).
De truitjes worden door deze stichting naar Roemenië getransporteerd. Er is nog steeds heel veel armoede in Roemenië, vooral op het platteland, en (met de winter in het vooruitzicht) is de behoefte aan kleding, brandstof enz. erg groot. Elke bijdrage is van harte welkom!

Groet,
Betsy