dinsdag 29 maart 2011

Bespaartip 4

Deze keer een bespaartip die te maken heeft met (sokken) breien. Als je, zoals ik, veel sokken breit, wil je ook graag zo lang mogelijk plezier hebben van die sokken. Daar gaan de tips over deze keer.

Als eerste wil ik wijzen op de mogelijkheid om een versterkte hiel te breien. Ik doe dat eigenlijk bij alle sokken die ik brei en het bevalt heel goed, zelfs bij de werksokken van mijn man. Tot nu toe nog geen slijtage kunnen ontdekken! In een volgende blog zal ik de versterkte hiel uitleggen en er een foto bij doen voor de duidelijkheid.

Mocht er toch wat slijtage op gaan treden dan kun je als eerste proberen om de slijtplek sterker te maken door er overheen te mazen (ook hier kom ik in een volgende blog nog op terug) of, als de plek erg versleten is, de sok te stoppen, zoals onze oma's dat vroeger nog geleerd hebben en ik weer van mijn moeder heb geleerd.

Als je wilt mazen of stoppen, dan is het het mooist als je nog wat wol over hebt die je hebt gebruikt om de sokken te breien, maar een andere, afstekende kleur kan natuurlijk ook.

Je kunt je restjes wol natuurlijk in een grote doos bewaren:

doos met restjes en bollen sokkenwol

Maar het kan ook anders. Je hebt daarvoor een fotomapje nodig, wat karton (bv. een oude ansichtkaart), een schaar, een lineaal.


Van het karton maak je een garenhouder in de vorm van een klos en maak daarin twee inkepingen, zodat je de wol daarin kunt vastzetten. Maak de garenhouder zo groot mogelijk. Hij moet echter nog wel in het mapje passen. Vervolgens schrijf je op een kaartje dat in het fotomapje past de volgende gegevens: voor wie de sokken zijn gebreid, welke maat, de datum en eventueel welk garen er is gebruikt en ook kun je er nog een foto van de sokken bij doen of een beschrijving van de sokken, bv. het motiefje of de kleur. Dit alles doe je in een hoesje in het fotomapje en zo ga je alle sokken(wol) archiveren. Ik heb voor de foto de gegevens even op de garenhouder geschreven. Dat is natuurlijk ook nog een mogelijkheid.


Wat te doen als je de sokken cadeau geeft aan iemand? Maak een mooie kaart, plak het klosje garen er in en doe er een maasnaald of stopnaald bij. Zo kan de ontvanger van je sokken ook lekker lang met zijn wolletjes doen. Ook kun je een mapje geven, zodat de jarige ook zelf een archiefje kan aanleggen.

Is er dan nog steeds wol over?
Daar kun je heel leuke dingen mee doen. Als je heel veel sokken breit, kun je denken aan een sokkenwoldeken/plaid, als je wat minder hebt, is het misschien leuk om een muis, haas of aap te breien. Kijk voor de patronen eens op de website van Annita Wilschut (www.zijmaakthet.web-log.nl).
Van alle restjes kun je natuurlijk ook vrolijk gekleurde kindersokjes maken of handschoentjes. Wat denk je van een handschoen met de hand in een neutrale kleur en de vingers allemaal anders gekleurd?
Kortom, alle reden om zuinig te zijn op je sokken en de wol.
Deze tips kun je natuurlijk ook gebruiken als je andere dingen dan sokken breit ;).

Ik ben erg benieuwd of jullie ook nog leuke tips hebben. Ik hou me van harte aanbevolen!

Lieve groet,
Betsy
Pin It!

maandag 28 maart 2011

Geboortemobile van vilt en heerlijke sloffen

Het heeft even geduurd voordat hij af was, maar nu is het dan zover: de mobile voor Wout is af!


Ik heb al diverse geboortemobiles gemaakt en het is altijd weer leuk om te doen. Ik maak ze meestal op bestelling en ze kunnen zo persoonlijk mogelijk worden, door bv. de kleuren aan te passen en de figuurtjes die gemaakt moeten worden. Dit kunnen ballen zijn, maar ook konijntjes, beertjes, eendjes of noem maar op.
Dit wordt de mobile voor Scott:


Deze mobile wordt, in tegenstelling tot die voor Wout, niet aan een ring gemaakt, maar aan een tak van een krulhazelaar.

Als je ook een mobile wilt bestellen, stuur dan een e-mail naar: wolatelierdian@gmail.com met je bestelling en je naam en adres. Dan neem ik contact met je op. Voor meer voorbeelden kun je kijken op mijn website www.wolatelier-dian.nl.

Hier nog een fotootje van mijn nieuwe Boliviaanse sloffen, inclusief mijn favoriete zelf gebreide sokken :)



Als ik die sloffen zie, dan kriebelt het al weer om met de wol aan de slag te gaan, Ik vind het echt geweldig om te vilten, zowel natvilten als met de viltnaald.
Ik heb nu echter nog het een en ander op de pennen staan en daar moet ik van mezelf eerst mee verder.
Daar zullen jullie binnenkort dus weer iets van zien.

Voor nu een lieve groet en nog een fijne avond toegewenst,
Betsy
Pin It!

zaterdag 26 maart 2011

Lente in de tuin!

Wat was het mooi weer de afgelopen dagen. Jammer dat ik moest werken, maar gelukkig kon ik na het werk nog een uurtje in de tuin aan de slag, terwijl mijn man aan het eten koken was.
Vandaag heb ik ook nog heerlijk in de tuin kunnen werken. Na de winter ligt er altijd heel veel eikenblad in de tuin en ik heb al vele kruiwagens vol blad afgevoerd naar de bladhoop. Ik laat het daar verteren tot bladaarde en dan kan het weer onder de struiken verwerkt worden.
Coby van Natuurkieker heeft een aantal foto's gemaakt van de bloemen die in mijn tuin staan. Ze heeft dat gedaan met een macrolens. Dan zie je pas hoe prachtig de bloemen zijn! Kijk maar eens mee:

Helleborus


Krokus




Het kleine schaapje heb ik een paar jaar geleden samen met een ander schaap gekocht op de vrijmarkt op Koninginnedag. Ik was er gelijk verliefd op. Ze staat ook nog samen met haar vriendje op de foto:


Straks gaat de zomertijd weer in. Dat betekent weer lekker lang licht en dus meer in de tuin bezig kunnen zijn. Heerlijk!

Lieve groet,
Betsy
Pin It!

Viltworkshop in Nederland en Boliviaanse sloffen

Zoals beloofd nog even een terugblik op de viltworkshop tijdens de Fiësta Boliviana van vorige week.
Het was heel gezellig en er was een goede belangstelling voor de workshop.
We hebben bloemen gevilt. Iedereen kreeg een zakje met daarin een aantal kleuren merinowol en daarvan werd de bloem gevilt. Heel bijzonder om te zien dat er van hetzelfde basismateriaal heel verschillende werkstukjes werden gemaakt.
Jong en oud deed mee en kon na afloop met een mooie bloem naar huis gaan.




In Bolivia gaat het allemaal heel anders. De vrouwen werken samen in een werkplaats en moeten hard werken voor hun levensonderhoud. Ze maken echt heel mooie sloffen. Ik heb een paar voor mezelf gekocht en ze bevallen echt heel goed! En ja hoor: er zit ook een mooie blauwe kleur in verwerkt. Verder maken ze vilten bloemen, sleutelhangers en haarspelden.
Hieronder kun je zien hoe de vrouwen werken en verder nog een impressie van hun viltwerk.



Op de onderste foto zie je mijn sloffen links boven staan: wit met blauwe ruiten. De sloffen zijn te koop via de Stichting Op de hoogte van Bolivia (zie de link op mijn blog) en kosten € 15,-- per paar.

Aan het eind van het feest hadden we nog live contact met de mensen in Bolivia die horen bij het kinderproject Irpanani. Zij zaten met zijn allen aan het ontbijt en wisten van het feest dat wij zouden houden en dat het de bedoeling  was om dan geld in te zamelen voor hun project en voor de mensen die te lijden hebben gehad van de overstromingen in Bolivia. Er waren gelukkig diverse mensen die goed Spaans spreken, dus we konden het allemaal goed volgen. Bijzonder om zo even met elkaar feest te kunnen vieren.

Lieve groet,
Betsy
Pin It!

dinsdag 22 maart 2011

Fiësta Boliviana (vervolg)

Afgelopen zaterdag was de Fiësta Boliviana. Het feest was een succes. Veel mensen en heel gezellig.
Ook de verkopen gingen heel goed, ook die van mij in mijn kleine kraampje. Ik heb zelfs nog wat bestellingen gekregen! Er kon in ieder geval een mooi bedrag naar het project in Boliviana overgemaakt worden.
Even een sfeerimpressie:


Hier sta ik met mijn dochter in ons kleine kraampje en rechts achter ons hangt een prachtig Boliviaans kleed. Deze zijn in diverse kleuren te koop bij de Stichting Op de Hoogte van Bolivia. Ze zijn niet duur: je kunt ze al kopen vanaf € 10,-- per stuk!

Aan het eind van deze week zal ik nog een berichtje schrijven over de viltworkshop en het viltwerk dat de vrouwen in Bolivia maken.

Lieve groet,
Betsy
Pin It!

Meebreideken

Vandaag weer een update van de meebreideken van Elizabeth van Busy Bessy. Ik heb nu 4 blokken klaar en ben al bezig met nummer 5. Er staan inmiddels zijn inmiddels al 7 blokken, dus ik moet nog wel even hard aan de slag :).
Dit zijn ze tot nu toe:


Ik ben heel blij met de rode kleur. Ik weet nog niet of ik er nog andere kleuren bij ga breien en zo ja, welke. Als jullie een idee hebben, dan hoor ik dat graag!

Het is mij gebleken dat niet iedereen weet wat een meebreideken is. Veel mensen denken dat je dan met z'n allen blokken zit te breien voor één deken. Dat is niet zo: iedereen breit zijn eigen deken in zijn zelfgekozen kleur(en), maar wel met dezelfde motieven. Het leuke daarvan is dat je met een aantal breisters met hetzelfde werk bezig bent en kunt zien hoe het werk van de anderen wordt en vordert. Pas op: het is heel verslavend om te doen, maar laat je daardoor niet weerhouden om mee te doen, want het is gewoon hartstikke leuk!
Wie doet er eigenlijk mee aan de meebreideken van Elizabeth en hoe ver zijn jullie al?

Voor wie liever haakt: Elizabeth heeft ook al een prachtige serie Granny Squares geplaatst: met patroon, dus je kunt zo aan de slag....

Lieve groet,
Betsy
Pin It!

maandag 14 maart 2011

Fiësta Boliviana

Graag wil ik jullie uitnodigen voor de Fiësta Boliviana. Ik zal daar zelf aanwezig zijn om mee te helpen bij een viltworkshop bloemen vilten en de verkoop van viltpoppetjes, waarvan de opbrengst naar de Stichting op de Hoogte van Bolivia bestemd is.

Hieronder kun je het persbericht lezen van de Stichting Op de Hoogte van Bolivia:


Persbericht over het ‘Fiesta Boliviana’, georganiseerd door stichting Op de hoogte van Bolivia op zaterdag 19 maart a.s. in Beilen

FIESTA BOLIVIANA op 19 maart voor iedereen die belangstelling heeft voor Bolivia!
Op zaterdag 19 maart a.s. organiseert Stichting Op de Hoogte van Bolivia (SOHB) een Fiesta Boliviana, een informatief en cultureel evenement dat voor iedereen die belangstelling heeft voor Bolivia vrij toegankelijk is. Ook kinderen zijn van harte welkom.
De SOHB is in oktober 2009 opgericht door ds. Paulien Matze en haar man Hans Geerse, die van 2004 tot 2008 door Kerk in Actie naar La Paz, Bolivia waren uitgezonden, alsmede door enkele leden uit betrokken PKN-gemeenten. Doel van de oprichting was om de opbrengsten uit het boek van Paulien ‘Portretten uit Bolivia. Levensverhalen die inspireren’ die volledig ten goede zou komen aan het kinderproject Irpañani, op zorgvuldige wijze te beheren. Inmiddels zijn 2000 exemplaren van het boek verkocht, zodat dit project de komende jaren verzekerd is van onze ondersteuning. Deze ondersteuning is overigens aanvullend op de bijdrage van Kerk in Actie, die hoofdsponsor blijft van het project en met wie SOHB inmiddels een samenwerkingsovereenkomst heeft.

Wat is er tijdens het Fiesta Boliviana allemaal te doen?
  • U krijgt actuele informatie over de projecten van onze stichting en over onze samenwerking met Kerk in Actie.
  • We gaan ‘live’ in gesprek met Julia en Victor van het kinderproject Irpañani
  • De Boliviaanse en folkloristische muziekgroep Yatiyaña treedt voor ons op en zal ook workshops geven over muziek en dans (geschikt voor kinderen en volwassenen!)
  • Er is een workshop vilt bewerken (zoals dat in Bolivia ook gebeurt)
  • Er is een workshop voor kinderen (o.a. lamafiguurzagen…)
  • Er is Boliviaans eten en drinken
  • Je kunt op de foto in Boliviaanse klederdracht
  • Er is een Rad van Boliviaans Avontuur met echte prijzen
  • Er zijn prachtige Boliviaanse artikelen en handgeborduurde kaarten te koop

Kortom: te veel om op te noemen! Het belooft in ieder geval een grandioos feest te worden dat u niet mag missen. Geeft u zich dus snel op! Dit kan door middel van de contactpersoon in uw gemeente (gegevens invullen!) of via de website van SOHB: www.opdehoogtevanbolivia.nl. Daar vindt u meer informatie over het feest, evenals een uitgebreid verslag met foto’s dat Hans en Paulien van hun reis naar Bolivia, afgelopen zomer, gemaakt hebben. Ook hierin vindt u veel nieuwe informatie en foto’s over Irpañani en ook over ons nieuwe muziekproject ‘Por un mundo mejor’ (‘Voor een betere wereld’).

Waar en hoe laat vindt het Fiesta Boliviana plaats?
Het ‘Fiesta Boliviana’ vindt plaats in de bakermat van Irpañani, namelijk ‘Het Valkenhof’ in Beilen, Witte Valkenstraat 4. De aanvang is om 16:00, maar de zaal gaat al open om 15:30. U kunt tot ongeveer 20:00 vrijblijvend in en uitlopen. De toegang is dus gratis, maar ter bestrijding van de onkosten is uw vrijwillige bijdrage van harte welkom.

Namens SOHB,

Paulien Matze
(secretaris)

Opbrengst ‘Fiesta’ voor getroffenen van de watersnoodramp in Bolivia!
Daarnaast krijgt 19 maart onverwacht nog een extra lading. Door de roerige situatie in de Arabische wereld en door de provinciale verkiezingen is er helaas niet veel aandacht in de media voor geweest, maar Bolivia is de afgelopen weken geteisterd door aanhoudende en heftige regens. In La Paz zijn grote delen van de poreuze hellingen afgeschoven waarbij meer dan 1500 huizen zijn verwoest. In totaal zijn al 70 mensen om het leven gekomen, 6000 mensen zijn dakloos geraakt en in grote delen van de stad is er geen drinkwater te krijgen. En helaas worden ook nu weer de allerarmsten het zwaarst getroffen. De Boliviaanse ambassade in Den Haag heeft daarom een dringende oproep doen uitgaan om een gift te storten voor noodhulp aan de getroffenen. Aangezien wij als stichting graag solidair zijn, hebben wij besloten om de opbrengst van ons evenement op 19 maart te schenken aan dit doel. U kunt uw gift op die dag doneren in een speciaal daarvoor ingerichte collectebus, maar als u onverhoopt niet kunt komen, dan kunt u ook altijd een gift overmaken op 1523.07.192 t.n.v. Stichting Op de hoogte van Bolivia te Tollebeek. Vermeldt hierbij ‘Gift watersnood Bolivia’. Wij zullen er dan weer voor zorgen dat het geld op de goede plaats terechtkomt. 


Tijdens de Fiësta worden de mooie slofjes weer verkocht. Er zijn ook op speciaal verzoek sloffen voor volwassenen te koop (mt. 39-42). Om je een idee te geven hoe de slofjes er uit zien:



Ik zou het erg leuk vinden om jullie op 19 maart a.s. in Beilen te mogen ontmoeten!

lieve groet,
Betsy
Pin It!

zaterdag 12 maart 2011

De kracht van het Sneeuwklokje

Enige tijd geleden vroeg Coby van Natuurkieker of ik mee wilde werken aan een project. Het ging er hierbij om dat mensen zich door de natuur laten inspireren, maar dat ieder dat op zijn eigen wijze doet. Ze had inmiddels ook aan Ralph van Lightwarrior gevraagd om mee te doen. Ralph schrijft gedichten en korte verhalen.
Het leek me best bijzonder om samen iets te doen. We kozen er het Sneeuwklokje voor uit: een nieuwe lente, een nieuw geluid!


Hier onder zie je het resultaat van ons samenwerkingsproject: de foto's zijn gemaakt door Natuurkieker, het verhaal is geschreven door Ralph en de viltpoppetjes zijn gemaakt door mij.

De kracht van het Sneeuwklokje


Onder de grond zitten een aantal bloembollen tegen elkaar op te scheppen. Het is winter, dus ze hebben niet veel te doen. Het zijn de grote bollen die vooral laten weten hoe krachtig en mooi ze zijn. De Narcis en de Tulp proberen elkaar de loef af te steken. De wat kleinere bollen lachen mee. Denken niet dat ze zelf ook veel grote dingen kunnen doen. Er is één klein bolletje die zich afzijdig houdt. Hij kijkt op afstand naar al dat gesnoef. Dat is het Sneeuwklokje. Hij is de kleinste van allemaal en tegen de Narcis en de Tulp kan hij niet concurreren. Maar daar blijkt hij ook eigenlijk helemaal geen belangstelling voor te hebben. Het Sneeuwklokje mengt zich er niet tussen en houdt zich afzijdig.
Dat valt op een gegeven moment de Krokus op. Hij kijkt naar het Sneeuwklokje en zegt: “ Nou, wat kun jij nou bereiken, als klein bolletje?” De andere bollen kijken lachend de kant van het Sneeuwklokje op. Het Sneeuwklokje wil eerst wel wegduiken, maar dan staat hij dapper op “Ik ben de eerste van ons die door de harde grond heen gaat en de kou trotseer ”, spreekt hij ferm. “Als de mensen mij zien, dan beginnen ze weer in de komst van de lente te geloven”. De bollen schieten in de lach. “Ja, dat zal wel”, lacht de Narcis, ”Weet je, als ik sta te bloeien ziet iedereen mij, maar jou kunnen ze amper zien”. “ Ach, je bent veel te zwak om door de harde grond heen te gaan”.  Spreekt de Tulp bespottend. Het Sneeuwklokje draait zich verdrietig om. Wat deden ze naar tegen hem. Maar hij weet zelf wel hoe krachtig hij is. Dat is dan ook zijn sterkte, daar hij moet in blijven geloven.

De dagen gaan voorbij, de bollen zijn nog steeds druk aan het opscheppen. Het Sneeuwklokje voelt de kracht dat hij kan groeien, hij neemt trouw zijn voeding op. Hij drukte met al zijn kracht zijn steeltje naar boven, de grond is keihard want de laatste tijd heeft het flink gevroren. Het is nu niet gemakkelijk om de steel naar boven te duwen. Maar de wilskracht om door te groeien heeft het Sneeuwklokje wel. De andere bollen letten  niet zo op het Sneeuwklokje, ze zijn te veel met zichzelf bezig. Dat komt het Sneeuwklokje wel goed uit, want als ze nu de hele tijd commentaar zullen geven, zal hij het alleen maar zwaarder hebben. Het is nu al zwaar genoeg, langzaam drukt hij beetje bij beetje het bevroren zand aan de kant. Maar het drukt net zo hard terug. Het kleine bolletje zit te zuchten en te persen. Wat kost het hem een boel inspanningen, maar hij mag het niet opgeven. De Krokus krijgt hem in de gaten. Hij ziet hoe ingespannen het sneeuwklokje bezig is. “Ach joh, waar maak jij je nou druk om, ze zien je toch niet,” zegt hij gemeen. Het sneeuwklokje reageert niet, hij gaat gewoon verder met zijn doel, al raakt hij wel uitgeput. De steel is nog niet boven de grond.

 Het Sneeuwklokje geeft zichzelf geen rust, hij zal nu doorgaan. De opmerkingen die de krokus maakt, daar doet hij niks mee. De Krokus ziet dat het Sneeuwklokje flink doorzet met zijn plan. Hij besluit achter hem aan te gaan. Zo  wil hij kijken of het Sneeuwklokje echt gelijk heeft. De Krokus denkt: “ Ik kan natuurlijk ook sneller groeien, Zo zien de mensen mij eerder “. Dat vindt de Krokus een goed plan; dan heeft het sneeuwklokje al zijn werk voor niets gedaan. De krokus heeft meer kracht want zijn bol is groter. Het moet voor hem makkelijker zijn om naar boven toe te komen. De Krokus gaat aan de slag en het Sneeuwklokje heeft niks in de gaten, hij is helemaal geconcentreerd op zichzelf. Het Sneeuwklokje merkt dat hij bijna met zijn steel aan de bovenkant van de grond is. Dit geeft het Sneeuwklokje moed, nu zijn laatste krachten erin persen, daar is zijn steel in ieder geval door de harde grond. En dan mag hij even rusten en bijkomen van het harde werken. Hij gaat er nog even hard tegen aan en ja, daar gaat de steel door de harde grond. Het Sneeuwklokje geeft een zucht van opluchting, hij ploft even neer. Hij kijkt voldaan om zich heen. Hij ziet tot zijn grote schrik dat de Krokus ook hard bezig is. Het Sneeuwklokje vraagt: ”Waar ben jij zo druk mee ”? De Krokus kijkt hem gemeen aan. “Wat jij kunt, kan ik nog veel beter,” lacht hij. “Wat bedoel je,” reageert het Sneeuwklokje verbijsterd. “Nou als de mensen mij het eerst zien, dan zullen ze zeggen de lente komt eraan. Mijn kleuren vallen op, ik zal ervoor zorgen dat ik eerder sta te bloeien dan jij.” Het Sneeuwklokje schreeuwt het uit,”Wat ben jij gemeen. Ik doe het werk al heel lang en jij probeert gewoon op een achterbakse manier met de eer te gaan strijken.” De andere bollen horen het Sneeuwklokje tekeergaan. Zij kijken allemaal verbaasd die kant op. De Narcis reageert stoer, ”Wat is er kleintje, valt die Krokus je lastig?” Het Sneeuwklokje doet zijn verhaal. De grote bollen lachen. “Ach Sneeuwklokje,” zegt de tulp, ”geef het gewoon op, er zullen vast een paar mensen je leuk vinden, maar ze zullen niet de lente in jou zien. Kijk wees eerlijk, als ze de krokus zien die is fleurig, dan krijgen ze pas echte lentegevoelens”. “Jij als klein bolletje stelt niet zoveel voor met je kleine nietige klokjes.” Bemoeit de Narcis zich er cynisch mee. De andere bollen gaan lachend de andere kant op turen. Maar het Sneeuwklokje is woedend, dit laat hij niet zomaar op zich zitten. Ondanks dat hij klein is, zal hij laten zien dat hij de kracht heeft. Geen tijd voor rusten, verder werken moet hij om zijn steel te laten groeien.


De steel boven de grond heeft het niet gemakkelijk. Het is guur weer. De vorst is stevig, vaak valt er een sneeuwbui, die hem helemaal ondersneeuwt. De groei gaat langzaam, maar gestaag. Ondertussen is de Krokus ook druk bezig. Al moet hij toegeven dat het hem smerig tegenvalt. De grond is toch harder dan hij had verwacht. Dat frustreert hem ontzettend. Hij wil van het sneeuwklokje winnen, dus het moet allemaal veel sneller, maar hoe kan hij dat forceren. De Krokus kan er niet op komen, maar wil ook niet als verliezer opgeven. Het Sneeuwklokje ziet dat de Krokus het moeilijk heeft. Hij gniffelt in zichzelf. De andere bollen houden zich afzijdig. Ze hebben geen belang bij deze concurrentiestrijd, die van hen vinden ze belangrijker. Want zij zijn de grote bloemen. Boven de grond waait het heftig, de kleine steel gaat hard heen en weer. Het sneeuwklokje wordt wel bang, voor als de steel nou plotseling kan breken. Dat mag niet gebeuren want dan is alles voor niets geweest. De steel zwiept van de ene kant naar de andere kant. Hij is nog dun en niet al te sterk. De wind speelt daarom een gevaarlijk spel. Nu wordt het duidelijk of het Sneeuwklokje echt sterk genoeg is, om te kunnen overleven in deze barre wintertijd. Ondertussen blijft de Krokus hard doorwerken om ook boven de grond te komen. Door de wind kan het sneeuwklokje niet echt door groeien. Zo verliest hij weer op de Krokus, maar het Sneeuwklokje knokt door.

De wind is gaan liggen. Het Sneeuwklokje is niet gebroken. Het steeltje staat trots recht op. Toch heeft de wind hem een behoorlijke klap gegeven, waar hij van bij moet komen, maar daar is eigenlijk geen tijd voor. De Krokus heeft de tijd gebruikt om verder naar boven te komen. Al valt hem het nog steeds vies tegen hoe hard de grond is. De Krokus gunt het Sneeuwklokje onder de grond verder ook geen blik waardig. Hij is zo bezig om zijn doel te bereiken, beter gezegd om het Sneeuwklokje een loer te draaien. Het Sneeuwklokje snapt eigenlijk niet waarom de Krokus dat zo graag wil. Maar alle bollen zijn zo egocentrisch. Zo zijn ze op zichzelf gericht. Ze gunnen de anderen niks. Waarom is dat zo?. Het Sneeuwklokje begrijpt het niet. Nu de wind ligt, laat hij de steel verder groeien. De bladeren gaan langzaam open. De knopjes komen tevoorschijn. Het sneeuwklokje is bijna in volle glorie.

Dan drukt naast het Sneeuwklokje een stompje van de Krokus de grond omhoog. Het sneeuwklokje kijkt eerst verschrikt, nu is de krokus ook boven. Toch is zijn voorsprong zo groot, dat het voor de Krokus moeilijk zal zijn om hem nog in te halen. Alleen denkt de Krokus daar anders over. Hij drukt zijn bladeren naar boven uit de grond. De Krokus begint snel te groeien. Het Sneeuwklokje wacht op zon, zodat zijn knopjes open gaan, maar de lucht is grijs, de zon is nergens te zien. Zo blijven de knopjes nog dicht, omdat ze de warmte willen voelen van de zon. Dit maakt het Sneeuwklokje nu wel wat zenuwachtig, hij denkt dat die Krokus wel eens tovermiddel genomen kan hebben. Als je ziet hoe hard hij boven de grond groeit. De Krokus lacht, ”Ik ga je inhalen, ze zullen mij het eerst zien.” zegt hij. Het Sneeuwklokje wil wel bidden en smeken voor de zon. Met al zijn krachten die hij nog heeft drukt hij zijn steeltje verder naar boven. De Krokus kijkt minzaam opzij. “Het gaat je toch niet lukken,” lacht hij gemeen. Eén van de knopjes van het Sneeuwklokje begint door de kracht los te scheuren. Het witte klokje wordt zichtbaar. De bladeren dringen zich naar buiten. De Krokus kijkt nu angstig, roept paniekerig: ”Eén bloem valt toch niet op.”
Een tweede knop scheurt open. Daarna volgen er meer. Het Sneeuwklokje begint ondanks dat de zon niet schijnt volop te bloeien. De Krokus heeft het allemaal gezien, maar geeft nog niet op. “Er is nog geen mens geweest die de lente zag in jou, dus ik heb nog tijd,” reageert hij redelijk opgefokt. Het Sneeuwklokje reageert niet op hem. Ze laat trots de bloemen zien. De Krokus gaat door met groeien, al gaat het nu allemaal vrij krampachtig, omdat hij ook de hele tijd tuurt of er al mensen aan komen lopen. De bladeren en steel van de Krokus zijn er. De knop vormt zich al op de steel. Hij is in principe klaar om te bloeien, alleen gaat zijn knop nog niet open. Toch begint het Sneeuwklokje te zweten, straks bloeit de krokus ook. Dan kan hij het wel vergeten, de kleuren maken dan vast veel meer indruk.

De lucht klaart op, dit is gunstig voor de Krokus zijn knop begint open te gaan. Daar komen een paar mensen aanlopen. Het zijn twee ouders met hun drie kinderen. De Krokus zet al zijn kracht in om zijn bloem te laten zien. Het Sneeuwklokje voelt zich nu verloren, hier kan hij niet tegen op, zijn bloemen hangen al een beetje treurig en verloren naar beneden. De Krokus voelt zich nu helemaal de winnaar, als hij ziet dat het Sneeuwklokje het opgeeft. Hij gaat dapper rechtop staan. De drie kinderen komen in de buurt. Ze rennen naar de bloemen. “Moet je kijken,”roepen ze naar hun ouders, ”De lente komt eraan.” De Krokus glundert. “Hoe zien jullie dat,” vragen de ouders. De kinderen roepen in koor, ”Omdat er een Sneeuwklokje volop staat te bloeien.” Het Sneeuwklokje kijkt verbaasd op. De Krokus kan nu wel door de grond zakken. “Juist,” antwoord de vader, ”Als de Sneeuwklokjes bloeien, dan zit de lente in de lucht.” De kinderen en de ouders staan even stil bij het Sneeuwklokje. Opeens zegt de moeder, ”Kijk er is ook al een Krokus.” De kinderen kijken, maar hechten er weinig waarde aan. Ze lopen weer verder. Het Sneeuwklokje blijft trots achter. De Krokus is erg teleurgesteld. Dan keert het Sneeuwklokje zich naar de Krokus. “Waarom wou je mij zo graag misgunnen dat ik de eerste lentebode ben, waarom zou ik minder dan jou zijn als ik kleiner ben dan jou.” De Krokus reageert verslagen, ”Dat weet ik niet, waarom. Ik zou moeten weten dat ieder zijn waarde heeft, ook al is hij groter of kleiner. Het maakt niet uit als je anders bent. Ieder heeft zijn eigen gave. En die mag een ander niet af nemen. Het spijt me, dat ik zo zelf ingenomen was.” ”Geeft niet, je ziet nu dat je fout was.” De andere bollen horen dit allemaal aan ze kijken verlegen naar de grond. Vooral de groten. Deze kleine bol betekent meer dan zij dachten. Wat hadden zij zichzelf in de kaarten laten kijken.

De tijd daarna vallen de bollen het Sneeuwklokje niet lastig, maar groeten hem vriendelijk. Het sneeuwklokje geniet van alle aandacht met volle teugen. Zijn contact met de Krokus is uitgegroeid tot vriendschap, omdat ze elkaar nu echt begrijpen. De Narcis en de Tulp blijven wedijveren wie het grootste is. Ach, ja sommige bollen zullen het nooit afleren. Maar onthoud dat het kleine bolletje gaat door de harde grond, doorstaat wind en weer, om ons te vertellen dat de lente eraan komt. Dat is de Kracht van het Sneeuwklokje...

© Ralph Mulder 17-02-2011 www.lightwarrior.nl




Ik vond het heel leuk om te doen: het is een verrassing wat er uiteindelijk als resultaat tevoorschijn komt. Ik was ook erg benieuwd naar het verhaal, omdat Ralph normaal gesproken een ander genre schrijft en het voor hem ook een uitdaging was om een keer iets heel anders te schrijven.


Ik ben heel benieuwd naar jullie reacties!


lieve groet,
Betsy
Pin It!

dinsdag 8 maart 2011

Liebster Blog Award (2)

Zoals jullie hebben kunnen lezen heb ik pas geleden de Liebster Blog Award gekregen en mocht die vervolgens zelf weer doorgeven aan drie andere, pas gestarte bloggers die nog niet zoveel volgers hebben.

Over Natuurkieker heb ik al het een en ander verteld. Ze maakt fantastische natuurfoto's en zo nu en dan mag ik een foto van haar gebruiken voor mijn blog. Binnenkort zal er weer het een en ander geplaatst worden.

Elizabeth van Busy Bessy heb ik uitgekozen omdat haar blog er leuk uit ziet en omdat ik het geweldig vind dat ze met een meebreideken is begonnen. Knap om al die patroontjes te maken en bij elkaar te zoeken. Tot nu toe zijn ze echt heel mooi. Verder is ze begonnen met het plaatsen van patronen voor de Granny Squares. Die zien er ook al zo prachtig uit en nodigen uit om ook daar aan mee te doen (oei, had ik maar meer tijd.....). Elizabeth: ook jij hebt de Award dubbel en dwars verdiend!

De laatste die van mij een Award heeft gekregen is Hannie van Atelier Tintangel. Degenen die van seizoentafels en seizoenspoppetjes houden, zullen haar zeker kennen! Ze ontwerpt al tien (!) jaar de leukste dingen voor de seizoentafel, waarbij muizen een grote rol spelen. De figuren zijn ook heel herkenbaar: wie kent Wout Sprokkelhout niet? Of Wobbes Wiebelteen? En uiteraard de Muizen Morris en Mini. Een bezoekje op haar website is zeker de moeite waard. Waarom nu een Award voor iemand die al zo aan de weg timmert? Wel, Hannie is pas met een weblog begonnen om ons allemaal mee te laten kijken in haar atelier als ze daar aan het werk is, maar ook om mee te genieten van de mooie omgeving waar ze woont en waarvan ze mooie foto's laat zien. Daarnaast geeft ze zo nu en dan ook leuke crea-tips! Kortom: ook een weblog die zeker de moeite van het bekijken (en volgen) waard is. Hannie: ook jij verdient de Award dubbel en dwars! Leuk om op jouw weblog te lezen dat ik jou heb leren wol spinnen: Ik wist dat eigenlijk al niet meer, maar ik heb nog steeds datzelfde spinnewiel en gebruik hem ook nog zo nu en dan.

Ik wil jullie alledrie veel succes toewensen en vooral heel veel plezier met het bijhouden van jullie weblog. Ik blijf jullie zeker volgen.

Lieve groet en nog een fijne avond,
Betsy
Pin It!

maandag 7 maart 2011

Meebreideken

Wat een heerlijk weer was het de afgelopen dagen. Echt genieten om weer even in de zon te kunnen lopen en, als je een plekje uit de wind vindt, zelfs buiten te kunnen zitten!
Geen weer om aan een deken te breien zou je zeggen, maar een echte breister laat zich door niets weerhouden en gaat gewoon lekker door met breien.
Sommige breisters breien zelfs in "het wild", zoals de breisters van Stitch'n bitch Friesland: zij hebben heerlijk staan en zitten breien in Leeuwarden en hebben daarna de stad versierd.
Kijk hier maar eens:

Breien in Leeuwarden

Zelf ben ik de laatste dagen druk bezig geweest met de meebreideken van Busy Bessy. Ik heb nu 2 blokken klaar: nummer 1 en 4. Nummer 2 staat ook al op de pennen. Erg leuk om te doen en door de verschillende patroontjes ook heel afwisselend.
Dit is tot nu toe het resultaat:


Er zijn inmiddels al 6 blokken die je kunt breien, dus voorlopig kan ik nog even vooruit.

Zijn er nog meelezers die ook meedoen met de meebreideken? Ik ben erg nieuwsgierig naar jullie resultaat.

Lieve groet voor jullie allemaal,
Betsy
Pin It!

woensdag 2 maart 2011

Lentevilt en sokken

Afgelopen maandag heb ik samen met Thérèse van Sifonofoor een lapje "lentevilt" gemaakt:


Het is de bedoeling dat hiervan een seizoenspopje wordt gemaakt. Het resultaat zal over een tijdje te zien zijn.

Ik ben ook weer in het viltcafé bezig geweest met nieuwe vilttechnieken te leren. In mei wordt daar een werkstuk van gemaakt en zal ik het hier laten zien. Het is ontzettend leuk om al die nieuwe technieken te leren en het nodigt echt uit om lekker creatief te zijn. Ik vind het vooral ook verrassend wat de andere cursisten maken: je krijgt allemaal dezelfde opdracht, maar de resultaten zijn totaal verschillend.

Er wordt ook nog steeds veel gebreid. Ik heb nu drie dingen onder handen:


Het roze garen is deels van katoen. Lekker voor de zomer dus. Ik brei er weer een klein kabeltje in. Dat lijkt wel erg mooi.
Het rode breiwerkje is een lapje van de meebreideken van Elizabeth van Busy Bessy. Inmiddels zijn er al 6 blokken! Dat wordt dus nog hard breien om bij te blijven, want dit is mijn eerste: het valentijnsblok met de hartjes.
Het blauwe breiwerk is ook al weer een sok. Daarvan is er al één gebreid:


Bijzonder vind ik dat het zo'n verschil uitmaakt welke breisteken je gebruikt: eerst het boordje van 2 recht/2averecht, daarna het koffieboontje en vervolgens de voet in tricotsteek. Bij de voet kun je zien dat er eigenlijk een jacquardpatroon in zit. Dat valt bij de andere gedeelten van de sok eigenlijk niet zo op. Als je de foto aanklikt, kun je hem vergroot zien.

lieve groet,
Betsy
Pin It!

dinsdag 1 maart 2011

Liebster Blog Award

Liebster_log 
Ik heb een award gekregen van Simone van De Sierkip, een Liebster Blog Award. Mijn eerste award en daar ben ik heel blij mee. Simone, heel erg bedankt!
De bedoeling is dat ik deze award weer doorgeef aan drie tot vijf andere (beginnende) bloggers. De award is namelijk een aanmoedigingsprijs voor beginnende bloggers.
Liebster_log 
De bloggers waaraan ik de Liebster Blog Award wil doorgeven zijn: 
Elizabeth van BusyBessy: http://busybessy.blogspot.com/
Hannie van Atelier Tintangel: http://tintangel.typepad.com/rondom-tintangel/
Coby van Natuurkieker: http://natuurkieker.blogspot.com/
Ik hoop dat jullie er blij mee zijn. Willen jullie de award ook weer doorgeven, dan werkt dit als volgt:
Je maakt een verwijzing naar de blog van de persoon die je deze award heeft gegeven en laat een bedankje achter op hun blog voor deze award. Op je eigen blog maak je een bericht met de afbeelding van 'Liebster blog' en neemt de instructies (die je nu leest dus) over. Maak in je bericht een koppeling naar de blogs aan wie je de award door wilt geven. En schrijf een berichtje op de uitgekozen blogs om te vertellen dat zij een award hebben ontvangen van jou.
Liebster_log 


Groet,
Betsy
Pin It!
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...